دانلود آهنگ مهیار و مسلک چی داره میشه امیر خلوت

متن آهنگ مهیار و مسلک چی داره میشه امیر خلوت

چی داره می شه بگیرم یقه‌ کیو
تقصیرِ منه همش چی داره می شه
میبوسم لب تیغو تو خونه هوا خفه‌ست
چی داره می شه میرن ا دورم همه
سخته تحملم چی داره می شه
تو چهره‌‌ام پرِ غمه اَ روزِ تولدم
قاچاقه نفسم تو این ششای اوراقم
ساعتی یه بارجنون میاد سراغم
دارم بدرقه میکنم جوونیم و بره
واسمم مهم نیست کی کجاستو کجا‌‌م
می زنم زیرِ گریه تووی آیینه زیرِ دوش
شدم یه جغدمریضِ تک پرِ تیره پوش
باخودم دعوام می شه میزنم خودمو
عاشقه خونم رو زمینو رنگ جیغِ توش
خط خطی نوارِمغز عصبی تمامه شب
انگاری چِرنوبیله سمیه هوا شهر
همه‌ی شیشه‌هاخورد روو میزِ غذای سرد
اونیکه زندگیم بوددیگه شد کلافه رفت

چی داره می شه بگیرم یقه‌ کیو
تقصیرِ منه همش چی داره می شه
می بوسم لب تیغ و توو خونه هوا خفه‌ست
چی داره می شه میرن ا دورم همه
سخته تحملم چی داره می شه
توو چهره‌‌ام پرِ غمه ا روزِ تولدم

سیگارت میشه آتیش یه سیگارِ دیگه
واسه تو اَز زمین به آسمون می‌باره میره
دیوارِ دیگه جلوم انگار رسیدم به تهش من
خورد میشه تا میرسه یچی دم دستم
با زمین و زمونه ی‌سره توو جنگم
انگار با شغالا طرفم یه تنه توو جنگم
همه تن و روحم زخمِ
هر روز توو برزخ توو بلاتکلیفی
همسایه‌ها کلافه‌ان از صدا درگیری
انقدر توو آیینه داد زدم سرِ خودم
نفهمیدم چیشد اَ همه چی زده شدم
اصلا انگاری خودمم میخوام بد خودمو
انگارم بدمم نمیاد بدم به تله دممو
یخ میزنم قبل از اینکه بشن باهام سرد
دیگه باورم نمیشه هرچی قول بدم به خودمو
همیشه ریختم توو خودم اگه پرم الان
نمیشه ساخت بس‌ که شدم سرِ خودم خراب
چه نقشه ‌هایی داشتم و همه شدن برآب
آرزوهای رو به روم همه شدن سراب

چی داره میشه جوابو کی میدونه
که چرا توو غربتی انگار شبا که میری خونه
که چرا قفل میشم ساعت‌‌ها به نخای قالی
که چرا پر میشه روزام با یه نوار خالی
چرا

چی داره میشه بگیرم یقه‌ کیو
تقصیرِ منه همش چی داره میشه
میبوسم لب تیغو توو خونه هوا خفه‌ست
چی داره میشه میرن ا دورم همه
سخته تحملم چی داره میشه
توو چهره‌‌ام پرِ غمه ا روزِ تولدم

چی سرِاین آدم اومده چی داره میشه
که یه اتوبانو تو اتاقش پیاده میره
تمِ همه روزاش سیاه سفیده
هیچ‌ جا نمیتونه زیاد بشینه میزاره میره
فقط یجوری طی بشه روزش
بیرون مثله زندونه
خونه مثله سلولش
فرق می کنه آدم زندگی کنه
یافقط زنده بمونه
رفتارام هم رو کلافه میکنه
اَ خودم در می رم اما فرارِ بی خوده
همه شبارو مستم ولی خب به قولِ شاعر
مستیم درد من و دوا نمی کنه
حالم بهتره یه گوشه کنار
توی تراس به زورِسه‌کام
ذوقِ خیلی چیزا رفته از تووم
با این که دنبالشون مونده چشام
آخر هفته که می شه می گم از سرِ هفته
دیگه لب نمی زنم دوباره دمِ دکه
خیلی وقته ازمرحله پرته
این آدم حساب همه روزا ادستش رفته
شبیه فیلمِ درامم
که هی داره تلخ تر می شه ادامه‌ش
من موندمو یه سایه‌م
که اونم فقط توو نورمیمونه کنارم

چی داره می شه بگیرم یقه‌ کیو
تقصیرِ منه همش چی داره میشه
می بوسم لب تیغ و تو خونه هوا خفه‌ست
چی داره میشه میرن ا دورم همه
سخته تحملم چی داره میشه
تو چهره‌‌ام پرِ غمه اَ روزِ تولدم